Hislerimin Gölgeme Yansıması

Hislerimin gölgeme yansıması…Hayatında başkalarını göremeyecek kadar kör bir şey bu. Çabuk sönüp kenara atılacak, kirletilecek duyguların esiri olmayan hisler. Hani şu uğruna ömür biçilen gibi bir düşününce sanki.Bazen gözlerinle bakışlarınla seversin, hislerinin verdiği çağrılara yanıt verip anlamlar yüklersin.Böyle bir duyguyu sınırsızca kullanıp tüketmek niye ki?

Sabah mağmurluğunda fark edilen bir gün doğumu sevinci gibi hissedilen bu yoğun duygular, neden karşılıksız büyümeye devam eder anlam veremiyorum. Her insan gibi kafa patlatsan da evrenin cevapsız bıraktığı veya o şekilde uygun gördüğü garip durumlar olabiliyor. Uzun süredir yazmıyorum değil, aslında bir şey yazmak istemiyorum nedensizce. Sessizce çığlık atası geliyor insanın bazen işte.

Her ne olursa olsun bir şeyin bittiği için üzülmek yerine yaşandığı için sevinmeyi sevdim. Üzüntülere liman olursak, mutluluğun başka yerlere demir atacağını bildiğim için hep bir “umut” ile yaşamaya devam ediyorum.

Kim bilir belki avucunun içine yüreğini koymadan hissetmiyordur gölgesinde hislerini yaşayan insanlar.